Clusterhoofdpijn

Er zijn verschillende soorten clusterhoofdpijn te onderscheiden. Clusterhoofdpijn is een vorm van trigeminale autonome cefalgie (TAC) en wordt vooral ingedeeld op basis van het patroon van aanvallen.
De belangrijkste vormen zijn:

🟠 1. Episodische clusterhoofdpijn (ECH)

Dit is de meest voorkomende vorm (ongeveer 80-90% van de gevallen).

• Aanvalsperioden (“clusters”) van weken tot maanden (meestal 6–12 weken)
• Gevolgd door aanvalsvrije perioden van minimaal een maand (soms zelfs jaren)
• Aanvallen treden vaak op op hetzelfde tijdstip van de dag (bijvoorbeeld ’s nachts)

Kenmerken:

• Aanvalsfrequentie: 1 tot 8 keer per dag
• Vaak seizoensgebonden (vooral in lente of herfst)

🔴 2. Chronische clusterhoofdpijn (CCH)

Deze vorm komt minder vaak voor (ongeveer 10–20% van de gevallen), maar is veel invaliderender.

• Geen onderbreking van meer dan 1 maand in een periode van 1 jaar
• Aanvallen treden dagelijks of bijna dagelijks op, zonder duidelijke remissie

Kenmerken:

• Meestal ontstaat deze vorm geleidelijk, vaak na jaren van episodische clusterhoofdpijn
• Soms is het vanaf het begin chronisch (“de novo”)

🟡 3. Clusterhoofdpijn met atypisch beloop (zeldzaam)

Sommige patiënten hebben een beeld dat niet precies in de standaard indeling past:

• Aanvallen die minder heftig, langer/korter, of minder frequent zijn dan typisch
• Combinatie met migraineachtige klachten
• Geen duidelijke clusterperioden

Deze vormen vallen soms onder het bredere spectrum van trigeminale autonome cefalalgieën of worden als “atypisch” geclassificeerd, waarbij nadere differentiële diagnostiek nodig is.

✅ Samenvatting

💡 Belangrijk

Bij twijfel over de diagnose of het subtype is verwijzing naar een hoofdpijncentrum of neuroloog met expertise in primaire hoofdpijnsyndromen aanbevolen. De behandeling (bijvoorbeeld zuurstoftherapie, triptanen of preventieve medicatie zoals verapamil) is deels afhankelijk van het subtype.